پر خاشگری و راههای درمان آن دکتر کرم افروز مشاورپیش دبستانی پویش

 پرخاشگری یکی از رایج ترین واکنش های کودکان نسبت به ناراحتی ها و ناکامی هاست که به منظور صدمه رساندن به دیگران کسب پاداش و ارضا نیازها و رفع موانع انجام می شود.

رفتار پرخاشگرانه  براساس هدف آن شناخته می شود مثلا اگر کودکی بهنگام بازی سهوا و ندانسته آسیبی به دوست خود برساند این عمل پرخاشگری تلقی نمی شود اما اگر با هدف آزار رسانی انجام شود آنرا پرخاشگری می نامند.بطور کلی رفتار پرخاشگرانه هنگامی از کودک سر می زند که ناکام شده یا امیال اوسرکوب گردد که معمولا این رفتار از والدین آموخته شده است.پرخاشگری به دو صورت  با خود یا دیگران بروز پیدا می کند.پرخاشگری با خود بصورت احساس خستگی فرسودگی، دروغگویی نگاههای تند و خشن بهم فشردن دندان، گریه و جیغ بروز پیدا می کند.و پرخاشگری با دیگران با رفتاری مانند بهم زدن نظم، دزدی، تخریب، کتک کاری شکستن اشیاء و فحاشی همراه است که البته ممکن است ناشی از اختلال و بیماری جسمی هم باشد.پرخاشگری رفتاری است که آموخته می شود کودک وقتی می بیند رفتار پرخاشگرانه دارد والدین تسلیم خواسته او هستند یاد می گیرد از ازین رفتار برای اجابت خواسته های نابجا استفاده کند برای درمان پرخاشگری ابتدا باید علت زمینه آن شناخته شود و رفتار پرخاشگرانه به سوی اعمال مطلوب جهت داده شود. وارد کردن کودک به فعالیت اجتماعی، هنری،اجرایی، مسابقات ورزشی و آگاه کردن کودک به زشتی رفتار پرخاشگرانه ، واداشتن کودک به استراحت تامین سلامت جسمی او، احترام به کودک و از همه مهمتر حذف الگو رفتار پرخاشگرانه در خانواده و دوستان می تواند در درمان پرخاشگری کمک  بسیار مناسبی باشد.